wiele bym oddał aby człowiek wiedział
kto go ulepił przede wszystkim po co
pragnę by poznał czym na duszy bieda
i tak od serca bliźnim szedł z pomocą
tak wiele bym dał za powrót esencji
sensu istnienia w człowiecze rozumy
zamiast mamony snów o skarbcu wielkim
niech szkarłat w żyłach szlachetność przebudzi
i żeby w końcu nadeszła refleksja
życie zbyt krótkie aby wojny toczyć
dlaczego ludzkość nie może być lepsza
czy się wyzwoli z zaćmy i przemocy
prawdę koniecznie należy pokazać
być z nią codziennie – najtrudniejsza sprawa
za: https://www.facebook.com/groups/cafepoesis/posts/538944242463720/
(W ilustracji wykorzystano oryginalny obraz ze źródłowej publikacji wiersza na grupie CAFE POETICA jaką autor pozyskał z serwisu Istockfoto)