Gdzie jesteś – powiedz

Gdzie jesteś – powiedz
wspomnienie mnie boli
ocieka grzechem
nie widzi żadnej drogi ujścia
budzi wciąż ze snu
nadziei jakby mniej
świeci pożegnaniem życia
nieosiągalnym stanem myśli
[za darmo nie ma nic]
można czekać
można błądzić
poszukiwać nieodkrytych szlaków
dopóki można tędy iść
i wierzyć
każdemu może się przydarzyć taka chwila
każdego dnia możesz malować świt
niech będzie tak każdego dnia
zjawiskowo i słonecznie
póki nie będzie inaczej
wspomnienie mnie boli
wspomnieniem mnie boli
każdy twój widok
spełnienie niespełnionych marzeń
boli mnie serce
nieutulonych wspomnień ślad
gdzie jesteś – powiedz