W blasku wspomnień  / Teresa Latos

w blasku wspomnień zamknęłam codzienność 

lecz pamięć otworzyła serce, 

tesknotą i bólem 

skrywanym za maską

przed ludźmi i światem

dziś stojąc nad grobem 

gdzie chód, wiatr i zimno, przeszywa do kości 

a żal i smutek wyciska łzę gorzką, 

którą ukradkiem wycieram z policzka, 

swoją drżącą ręką 

wspomnienia, 

to jedno co mi pozostało 

czasem się w duchu, uśmiecham radośnie 

bo miłe sercu, wciąż słyszę twe słowa, 

które zostaną, na wieki w pamięci 

czas zamazuje a obrazy blakną

lecz w sercu płomień ciągle jasno płonie 

twoje słowa pozostaną, 

i miłość, miłość 

którą w sercu noszę 

w blasku wspomnień , 

zawsze jasno świeci