Bez

Zabrakło stokrotek w moim wierszu

Modrych bławatków

I damy — róży

Upadłej miłości nie ma

Ni oczu groszkowych

Skomlących błagań nie słychać

Dłoni sięgających po czyjeś ciało

Niebieskie śińce

Od nędzy czasu

Przez księżyc zmęczony

Wyzierają spod kojącej kołdry

Z mozołem odchylanej

Dla zmyślonych kochanków

I jeszcze bardziej wymaiginowanej

Miłości do maków drżących

Rąk zbyt wiele

za: https://www.instagram.com/p/CJWZpDOhKZy/