popatrz tam

nie róża – fałsz

pragnienia uwieńczone obłudą

wciąż za rokiem czeka niemożliwe

jesteśmy Dziećmi polnych kwiatów

ptaków z białymi piórami

z walizka przeznaczenia na kółkach

plecakiem wspomnień

miłujmy mniejsze dobro

nawet ono ma dar istnienia

mamy przecież prawo wyboru