Człowiek / Sabina Wawerla-Długosz

 

 

Czy słyszałeś o nieprawdopodobnym

Rozprzestrzenieniu tęsknych nawoływań?

Syrenach miejskich oceanów

Wabiących śpiewem karabinów.

Co noc wychodzisz i co noc możesz spotkać

Tańczącą samotnie kulę

Dlaczego nie od razu zmienić bieg na nieco

Baczniejszy ruch

Tam gdzie dwie osoby tam trwa modlitwa

Co z tego że przemierzysz świat nie mogąc

Patrzeć w radośnie zamglone oczy

Tego co zabrałeś już nikt nie wróci

Nie odda choćbyś miał płynący kolorami sen

Postawiłeś na niezawodnie opanowaną technikę

Zaniku czucia w oparciu o pustkę

Odbezpieczonych niedbale słów.

 




Wiersz był opublikowany w  numerze sierpniowym 2015 roku pierwszej edycji Miesięcznika WOBEC. 

 

 

Free Joomla! templates by AgeThemes | Documentation