Mój Kraj / Krystyna Grys

 

 

 

To złoty łan co latem

modrakiem mruga

a jesień melancholię

we fiolety dmucha

 

Tu wierzby babie lato

wplatają w warkocze

i smętnie grają

na fujarkach zmierzchu

 

Mój Kraj

to ulice mego miasta

gdzie w pyle chodnika

wlecze się

nieznane jutro

 

Dla Niego

dusza moja Rotę

Konopnickiej nuci

Pieśń tą ku niebu wiatr

w ramionach niesie

 

Tu szczęście moje

i ból i łzy

i wieniec pełen

zakurzonych marzeń

Free Joomla! templates by AgeThemes | Documentation