To nieprawdopodobne, jak z roku na rok coraz mniej jest edukacji w edukacji.

W tempie ekspresowym tracimy – kosztem biurokratyzacji i wymogów produkcji jednostek zdolnych do pracy – wartości, które winny jej przyświecać. Kryteriów szukamy w ustawach, rozporządzeniach, wytycznych, podstawach programowych, ewaluacjach, kontrolach, testach, kartach pracy … wszędzie tam, gdzie jest jej najmniej. Zabiliśmy już odmienność, kreatywność, twórczość, głód wiedzy, naturalną potrzebę uczenia się, bunt, możliwość dokonywania wyborów i próby kwestionowania rzeczywistości – jedyne prawdziwe elementy rozwoju. 

Powielamy najbardziej idiotyczną tezę poprzednich pokoleń, że dzieci nie chcą się uczyć, wiec należy je do tego zmuszać. Nie sposób nam zrozumieć, że sami niszczymy ciekawość świata już w pierwszych latach edukacji. 

Nie dostrzegliśmy, że wraz z rozwojem technologicznym, rola nauczyciela uległa zmianie, że nie dostarcza on już wiadomości o świecie (te dostępne są w każdym urządzeniu elektronicznym), że powinien stać się nauczycielem umiejętności. Zezwoliliśmy na poniewieranie nauczycielami w mediach masowych, wytworzyliśmy w społeczeństwie obraz człowieka, który niewiele robi, a posiada wygórowane oczekiwania. 

Stworzyliśmy roszczeniowych rodziców (tak, tak … stworzyliśmy – sami się tacy nie urodzili). Oczekują, że system wykształci ich dzieci, bo to system wmawia im, że posiada specjalistów, którzy najlepiej wiedzą, jak i kiedy wychować nasze pociechy. 

Nie przeprowadziliśmy w tym kraju żadnej reformy edukacji, jak zwykło się określać techniczne zmiany, które kolejne rządy odkrywały niczym prawdy objawione. Żadna z tych zmian nie trafiła jeszcze w sedno edukacji i odnosi się wrażenie, że świat papierkowej edukacji nie wie, czym owo sedno jest. 

Ten system krzywdzi wszystkich. Nie tylko uczniów, ale także nauczycieli, rodziców, pracodawców ... krzywdzi całe społeczeństwo, którego kolejne pokolenia tworzą rządy, gospodarkę, rynek pracy, relacje społeczne … 

Świat pędzi nieubłaganie, kultura i jej wytwory dezaktualizują się w momencie ich produkcji. Każda meta jest kolejnym startem. Nasza edukacja jeszcze nawet nie wystartowała.

Pierwodruk na Facebooku: https://www.facebook.com/drandjakub/photos/a.1541357122780307/2262207347361944/?type=3&theater