Gorąco polecamy lekturę eseju Agaty Sikory: Rewolucje dziewcząt, fantazje dorosłych opublikowanego w Magazynie Opinii PISMO (https://magazynpismo.pl/rewolucje-dziewczat-fantazje-doroslych-greta-thunberg-feministka).
Tak jakoś się złożyło, że w chwili gdy skończyliśmy publikować opowiadanie naszej młodziutkiej autorki Natalii Grudzień (Liny / Natalia Grudzień ) po zajzreniu na Facebooka natrafiliśmy rekomendację eseju przez Przemka Staronia. Niezły zbieg okoliczności: Opowiadanie Natalii w swojej treści w jakiś sposób koresponduje z esejem.
Agata Sikora - (ur. 1983), kulturoznawczyni. Autorka książki Wolność, równość, przemoc. Czego nie chcemy sobie powiedzieć i doktoratu o szczerości nowoczesnej (publikacja w przygotowaniu). Współpracowniczka Dwutygodnika.com, pisała również m.in. dla „Gazety Wyborczej”, „Przekroju”, „Krytyki Politycznej”. Mieszka w Londynie.
Tytułem rekomendacji eseju Agaty przytaczamy (na prawie cytatu) jego początek:
[cytujemy:]
Figura młodej dziewczyny rzucającej wyzwanie zastanemu światu wpisuje się w marzenia o rewolucji feministycznej i buncie młodych. Nie są to jednak marzenia niewinne.
Wychowana w skrajnej biedzie szesnastoletnia półsierota na oczach kamer poświęca się dla dobra swojej siostry i rzuca wyzwanie totalitarnemu systemowi – wkrótce staje się twarzą rebelii. Druga nastolatka żyje w demokratycznym świecie, gdzie polowania na dzieci są nielegalne, ale zrytualizowane i powtarzalne – kiedy zatem uchodzi cało ze szkolnej masakry, wraz z innymi rzuca wyzwanie władzy. Tą polityczną mobilizacją zainspiruje się kolejna dziewczyna, która przerażona biernością dorosłych w obliczu globalnej katastrofy, odmówi chodzenia do szkoły i dla milionów stanie się symbolem walki o przetrwanie – nie jednej osoby czy grupy, ale całego gatunku ludzkiego. Inna, żyjąca w ubóstwie, w kulturze plemiennej, na prowincji nękanej przez terroryzm, będzie z kolei walczyć o prawo dziewczynek do edukacji – z tego powodu padnie ofiarą zamachu i zostanie wysłana na leczenie do „lepszego świata”. Parę miesięcy po tym, jak odbierze jedną z najbardziej prestiżowych nagród, nieco od niej młodsza nastolatka odbędzie podróż w przeciwnym kierunku: porzuci szkołę i rodzinę, by w warunkach wojennych wspierać państwo budowane na wartościach religijnych. Gdy jako dorosła będzie chciała wrócić, „lepszy świat” zamknie przed nią swoje granice.
Oto zalążki opowieści o pięciu dziewczętach. Różnią je religia, kultura, język, warunki materialne, ustrój, w którym żyją, a nawet status ontologiczny. Łączy natomiast wyzwanie, które (mniej lub bardziej celowo) rzucają światu dorosłych.
[koniec cytatu]
Autorka w dalszym ciągu eseju rozwija szeroko wątek każdej z pięciu dziewcząt.
Gorąco polecam tekst eseju naszym młodym pozytywnym i kreatywnym dziewczętom związanym z naszym projektami.
Polecam go również tym już dorosłym. Czy na pewno dla nas wszystkich młodzi są kimś ważnym, a nie tylko dodatkiem do swojego zamkniętego JA? Łatwo przegapić będąc karmionym papką współczesnych mediów i w auto-gonitwie dnia codziennego, że czas jednak biegnie coraz szybciej. Zresztą widac to bardzo wymiernie po naszych dzieciach, które nie wiedąc kiedy przestały być już niemowlakami, przedszkolakami... i to wcale nie koniec.
Paradoksalnie to przecież już do naszych dzieci należy świat, który DZISIAJ my uważamy za swój. JUTRO będzie on najbardziej ICH, a my zależni od tego co oni zrobią lub zaniechają.
Nie na darmo mówili już starożytni: TEMPUS FUGIT (Czas ucieka).
Janek Jackowicz Korczyński
redaktor naczelny
P.S.
Coś w tym jednak jest: W kreatywnych projektach jakie staram się realizować z młodzieżą od wielu już lat zdecydowanie dominują dziewczęta i to w dużym procencie (rzędu 90%) a w obecnie realizowanej innowacji pedagogicznej (pressmedia.vilogdansk.pl) nawet jak na razie w 100%. Chłopacy? Co z Wami. Co ,,Was kręci'', gdzie wy jesteście...
